Membraanscheiding is een sleutelproces op het gebied van aardgasontkoling. Het bereikt de scheiding van componenten zoals CO₂ en CH₄ door de selectieve permeatie van gascomponenten door membraanmaterialen. De belangrijkste voordelen en technische details zijn als volgt:
Membraanscheiding is afhankelijk van het oplosbaarheidsverschil of het diffusiesnelheidsverschil van gassen in het membraanmateriaal:
Als de permeabiliteit van het membraan voor CO₂ veel hoger is dan die voor CH₄ (zoals in polyimide-membranen), zal CO₂ bij voorkeur naar de downstream van het membraan (permeatiezijde) permeëren, terwijl CH₄ upstream (refluxzijde) blijft, waardoor CO₂-verrijking en CH₄-terugwinning worden bereikt.
De selectiviteit van membraanmaterialen (de permeatieverhouding van CO₂ tot CH₄) is een kernindicator van de scheidingsefficiëntie. Zeer selectieve membranen kunnen het energieverbruik en de schaal van de apparatuur aanzienlijk verminderen.
Het membraanscheidingssysteem moet gezamenlijk worden geoptimaliseerd op basis van dimensies zoals voorbehandeling, membraanmaterialen, procesontwerp en bedrijfsparameters om een stabiele werking te garanderen: